ფოტო: ანდრეა ნგუენი / დიზაინი ევან დე ნორმანდია
უეცრად რომ მოგიწიოთ სახლიდან გასვლა და იცოდეთ, რომ აღარასოდეს დაბრუნდებოდით, რას წაიღებდით თან?
1975 წლის აპრილში ჩვენმა შვიდკაციანმა ოჯახმა გაიქცა ვიეტნამი კომუნიზმისგან თავის დასაღწევად. მამაჩემმა დაგვავალა, რომ თითოეულს ტანსაცმლის გამოსაცვლელი მოგვეტანა. Ეს იყო ის. დედაჩემს თან ჰქონდა ჩანთა, რომელშიც ძვირფასი ნივთები იყო - ოჯახის ფოტოები, რამდენიმე ძვირფასეულობა, მყისიერი ლაფსების შეფუთვა, რამდენიმე წყლის ბოთლი და რეცეპტების თხელი ფორთოხლის რვეული. ეს იყო ყველაფერი, რაც მას სჭირდებოდა, მან ჩათვალა, რომ ახალი ცხოვრების დასაწყებად ვინ იცის სად.
საბედნიეროდ, ჩვენ დავსახლდით ამერიკაში, სადაც ეს ნოუთბუქი გამოგადგებათ იმ გემოს ხელახლა შესაქმნელად, რომელიც ძალიან გვენატრებოდა. ნოუთბუქს ჰქვია Gia Chanh Cua Me, სიტყვასიტყვით „დედის დიასახლისი“, რაც აღნიშნავს მის საოჯახო მეურნეობის სახელმძღვანელოს, მის სახელმძღვანელოს ოჯახისთვის სუფრაზე კარგი საკვების დასადებად.
ჩვენ ვიეტნამელი ლტოლვილების პირველ ტალღას შორის ვიყავით და იმ ადრეულ დღეებში ძირითადად ჩვეულებრივი სუპერმარკეტებიდან ვამზადებდით. მიუხედავად ამისა, დედაჩემმა ბლოკნოტში ჩახედა შენიშვნებსა და მოგონებებს. მისი თავდაპირველი ხელნაწერი ჩანაწერები არის პოპულარული ვიეტნამური კერძებისთვის, როგორიცაა cha gio, შემწვარი ბრინჯის ქაღალდის რულონები.
ავტორი დედასთან ერთად საიგონში 1973 წელს. ანდრეა ნგუენი
სცენარი მომრგვალებული და მოწესრიგებული გახდა, როცა ჩემს ერთ-ერთ დას აიძულებდა მისთვის რეცეპტები დაეწერა, რათა გაზეთებიდან ან მეგობრებიდან შეგროვებული საინტერესო ან ღირებული იდეები ჩაეწერა. 'Cach Lam Creme' არის 'როგორ მოვამზადოთ ფროსტინგი' ქალბატონი ფუნგისგან, რეცეპტი, რომელიც მოიცავდა კრისკოს!
როდესაც ჰკითხეს, რატომ არ დაწერა ყველა ჩანაწერი თავად, მან თქვა: 'მინდოდა, რომ შენმა დებმა თავიანთი კალმის ოსტატობა გამოსცადონ'. დედა ყოველთვის გვაწყობდა სამზარეულოს მოვალეობებზე.
39-ე გვერდზე არის ჩანაწერები 1975 წლის ტეტის წებოვანი ბრინჯის ნამცხვრების შესახებ, რომლებიც მზადდება ქვეყნიდან გასვლამდე თვით ადრე. იმ დროს დაძაბულობა მაღალი იყო, რადგან ადამიანებმა იცოდნენ, რომ სამხრეთ ვიეტნამი დაიშლებოდა, მაგრამ დედა მტკიცედ რჩებოდა ემზადებოდა მთვარის ახალი წლისთვის, ვიეტნამის კალენდარში ყველაზე მნიშვნელოვანი დღესასწაულისთვის. ის წერდა ვიეტნამურად, მაგრამ ხანდახან, როგორც ამ გვერდზე, ცოტა ფრანგული იყო გაჟღენთილი - 'Fev' იყო მისი სტენოგრამა février-ზე, რაც ფრანგულად არის თებერვალი.
ამის შემდეგ მალევე, შტატში ჩანაწერები მოიცავდა ახალ ფავორიტებს, როგორიცაა შვიდი ფენის ნამცხვრები, რომლებიც დედამ შეაწუხა. ჩემმა დამ ლინმა გააკეთა ეს რეცეპტი ქალთა ჟურნალიდან, რომელიც ვიღაცამ გვაჩუქა.
ანდრეა ნგუენი და მისი ოჯახი 1975 წელს. ანდრეა ნგუენი / დიზაინი ევან დე ნორმანდია
ბოლო გვერდებზე არის ჩანაწერი ტკბილი და მჟავე სოუსით მამაჩემის გასაოცარ კალმის შემოქმედებაში. ის ბევრს არ ამზადებდა, როცა ვიეტნამში ვცხოვრობდით, მაგრამ ამერიკაში დაიწყო სამზარეულოში დახმარება. ამ გემრიელ სოუსში ჩასასმელად ბევრი ვონტონი შევწვით და მან ამაყად აღნიშნა დედაჩემის რეცეპტი ინგლისურად თავისი პირადი სიზუსტით.
ენის ასეთი დახვეწილი და ორგანული შერევა გაყვითლებულ ნოუთბუქის გვერდებზე მეტყველებს ვიეტნამის გამოცდილებაზე. ათასობით წლიანმა მოლაპარაკებებმა უცხოელებთან და ბატონობასთან დაკავშირებით წარმოშვა აღმოსავლეთ აზიის, სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიისა და დასავლური ცნებების ოჯახის რეცეპტების წიგნი. წიგნი მოკრძალებულია, მაგრამ ის ასახავს ჩემი ოჯახის მოგზაურობას წყნარ ოკეანეში.
მას შემდეგ, რაც 2006 წელს ჩემი პირველი კულინარიული წიგნი გამოიცა, დედამ მაჩუქა რვეული და მითხრა, რომ აღარ სჭირდებოდა, რადგან თავისი რეცეპტების დიდ ყუთში აწყობდა. ახლა ნარინჯისფერ რვეულს ძალიან უსაფრთხო ადგილას ვინახავ, იმ შემთხვევისთვის, თუ ავდგე და წავიდე.
ანდრეა ნგუენი არის ჯეიმს წვერის ჯილდოს მფლობელი კულინარიული წიგნის ავტორი. მისი უახლესი წიგნია ვიეტნამური საკვები ნებისმიერ დღეს . მისი რეცეპტების ბუკლეტისა და ოჯახის ისტორიის შესახებ მეტის გასაგებად, ნახეთ 'ოჯახები, რომლებიც კვებავდნენ ამერიკას' History.com-ზე .
